Hiru pertsona, edo lau, hobeto esanda. Luciak izugarrizko depresioa du, eta esperientzia bikario bat bizi du Yoldiren bitartez. Adimen-desgaitasuna duen gazte zoragarria da Yoldi, eta José Manuel psikoterapeuta ospetsuaren landareak zaintzen ditu. Psikoterapeutak erabateko mendekotasuna du garun-paralisiagatik. ALexarekin, -adimen artifizial bat- duen harreman intimoari buruz soilik hitz egiten du psikiatrarekin. Martina, psikiatra, apur bat misantropoa denak, ezin du gehiago. Bizitza gogorregia egiten zaio. Ez da alaba Lucíari laguntzeko gai. Amore emango du? Beharbada, bai. Jakina, hiruretako inork -barkatu, lauretako inork- ez daki zer gertatzen zaien besteei, ezta zer desilusio eta sekretu dituzten ere; hala ere, bada zerbait eztabaidaezina: bizitza honetan gertatu zaien onena elkar ezagutzea izan da, eta beren bideak elkartu izana.
Lan honek gai hauek jorratzen ditu: bakardadeak, ezintasunak, bizitzen jarraitu ahal izateko janzten ditugun maskarak, buruko gaixotasunak, desamodioa, zahartzaroa, suizidioa, depresioa eta mugitzeko gai ez den gorputz batean bizitzeko ausardia -nahiz eta adimenak etengabe lanean jarraitu-. Baina komedian oinarritzen da antzerkia, komedia tragikotik tarteka, barre egitea beste erremediorik ez duen